اخرین دیدار

   مسافر تنها کتاب مسافر تنها مسافر تنها، کتابي است به قلم رمان‌نويس و شاعر آمريکايي، جک کرواک؛ او در اين اثر خود با زباني شاعرانه شرح زندگي در جاده و سفرهايش را در آمريکا، مکزيک و مراکش گردآورده است. کرواک نخستين گاوبازي عمرش را درحالي‌که بر موتور قطار ايستاده و قطار به‌سرعت از زمين‌هاي پوشيده از کاکتوس مي‌گذرد، مي‌بيند؛ خود را با نبض زندگي شبانه در نيويورک هماهنگ مي‌کند؛ در قله‌هاي سفيد از برف شمال غرب آمريکا دفن مي‌شود؛ بر سقف خانه‌اي روشن و گرم از طلايي آفتاب در طنجه‌ي مراکش مي‌لمد و شيفته‌ي تپه‌ي مونمارتر پاريس و کليساي سفيد و زيباي سکره‌کر مي‌شود؛ جک کرواک با شرح تمام تجربياتش به ما نشان مي‌دهد که زندگي انسان‌ها بر اين کره‌ي خاکي بي‌نهايت متنوع است. سفرهاي کرواک هم‌چنين نشان‌دهنده‌ي فلسفه‌ي او در زندگي است؛ او براي ارضاي روح سرزنده و ماجراجويش قدم در جاده نهاده است. «شب‌هاي زيادي را به فکر کردن درباره‌ي ستاره‌ها گذراندم و حال به اين مي‌انديشم که ستاره‌ها کلمه‌اند و تمام جهان‌هاي نا شمردني کهکشان راه شيري کلمه‌اند و همين جهان هم کلمه است؛ و فهميدم که مهم نيست کجا باشم؛ در اتاقي کوچک مملو از افکار گوناگون يا ميان اين دنياي بينهايت کوه‌ها و ستاره‌ها، تمام آن اتاق و اين ستاره و کوه‌ها در ذهن من جا مي‌گيرند.» شايد يک يا دو فصل طول بکشد تا تماماً جذب کتاب شويد. جک کرواک که بنا مي‌کند به گفتن از قطارها، به‌وضوح مي‌توانيد علاقه‌ي او نسبت به قطارها را حس کنيد و عشق او آن‌قدر ملموس و شديد است که مخاطب را به کتاب سنجاق مي‌کند. کرواک در اين اثر خود مجموعه‌اي از داستان‌هايش را در طول سفرهايش به آمريکا، مکزيک، مراکش، پاريس و لندن آورده است. با مطالعه‌ي قسمتي که کرواک از تجربياتش در اروپا مي‌گويد، شايد گمان کنيد که کار او را بتوان با آثار هنري ميلر و جورج اورول مقايسه کرد؛ اما تجربيات کرواک، سفرهايش، تمام کليساها و نقاشي‌هايي که شيفته‌ي آن‌ها است، به‌مراتب عرفاني‌تر هستند. «پاريس به‌سان بانويي است اما لندن مردي است مستقل که در ميخانه‌اي ايستاده پيپش را چاق مي‌کند.» کرواک يکي از بخش‌هاي کتاب را به شرح دوراني اختصاص مي‌دهد که مي‌بايست به‌عنوان ديدبان آتش بالاي برجکي ديدب,مسافر,تنها ...ادامه مطلب